प्रतिबिम्ब
पुरे झाले तुझे
असे शांत बसणे
अपमानही तू
सहज पोटी घेतो
पुरे झाले आता
तुझे फ़क्त हसणे
दुःख अपार कधीचे
सहजच लपवतो
बोल जरासा
अबोला सोडून
सागर मनीचा
वाहून जावो
किंवा लाभो थोड़ा
ओलावा मायेचा
दुःख तयाने
उडून जावो
तू लपवीत असशील
यातना मनी
तुज नयनी त्या
सहज वाचतो
तू सहज हसता
नकळत गाली
आनंदे त्या मी
स्वैर नाचतो
बघू न शकतो
नयनी आसू
ते माझ्यावर
ओझे होते
बघण्या रेषा
हास्याची गाली
मनही पागल
होवून जाते
म्हणून सांगतो
सांग मजला
दुःख तुला जे
नकळत छळते
तू हसत असता
जना मनातून
यातना तुझी
सहजच कळते
ही नाळ असेल
मायेची बहुधा
तुजला मजला
जोडून जाते
अथवा असेल
मनी जिव्हाळा
तुजला मजला
प्रतिबिम्ब करते
-अमित श्री . खरे
No comments:
Post a Comment